Karen Sargsyan

De basis van mijn werk is het tonen van de pure essentie van de mens. Ik kijk naar de invloeden die mensen in hun leven ondergaan op dezelfde manier als ik naar een toneelstuk kijk. Ik wil dit toneelstuk laten zien. Mijn werk bestaat niet uit statische beelden, maar laat een actief proces zien. Mijn figuren zitten midden in een scène die hun leven zal veranderen. Je ziet het moment waarop ze wankelen; het moment dat elk vaststaand idee of gedachte, er ineens anders uitziet; het moment van verwondering. Dat is het moment waarop de mens zijn ware aard toont. De figuren zijn theatraal, meeslepend en kwetsbaar als een kind. 

Boeken of mythes liggen vaak aan de basis van mijn installaties. De figuren zijn gevangen in het moment, terwijl de scène verwijst naar een geschiedenis.

Een scène die nieuwsgierigheid moet wekken naar de gevolgen voor hun ziel. De kijker ziet de scène waarin de figuren worden ingehaald door de dramatische wending. De tragiek is dat de personages midden in hun leven staan en niet het overzicht hebben dat de kijker heeft.

Mijn installaties bestaan uit verschillende driedimensionale figuren. Ze zijn letterlijk en figuurlijk gelaagd. Verschillende lagen papier geven de figuren karakter. De anatomie, die ik bestudeerde in de realistische schilderkunst, moet nauwkeurig en expressief zijn. In details en afwerking verberg ik mijn humor. De attributen die ik meestal laat staan, geven mijn commentaar op het tafereel.